86. lecie Obozu Wszechpolskiego

Obóz Wszechpolski jest rdzennie Polskim Ruchem Narodowym, który swe myśli przewodnie czerpie z tradycji Narodu, z jego bohaterskiej przeszłości.

20 marca 2018 roku w 82. rocznicę powstania Narodowej Organizacji Politycznej „Obóz Wszechpolski” została wznowiona jego działalność.

96 lat temu założono Obóz Wielkiej Polski. Jego zasady, jego hasła znalazły gorący odzew w młodym pokoleniu. Zaczęło się ono w coraz większej liczbie garnąć pod jego sztandar.

Obóz Wielkiej Polski miał wszelkie dane po temu ze względu na swoją strukturę organizacyjną, jak i treść ideową stać się Obozem Narodu Polskiego, jego pracą na wszystkich polach osłaniać jego byt i jego dobro, wziąć w swoje ręce losy Państwa Polskiego.

Szybki rozwój szeregów Obozu Wielkiej Polski zahamowany został zarządzeniem władz administracyjnych, które rozwiązały istniejącą organizację tak pożyteczną dla zjednoczenia sił narodowych w Polsce i położyły kres jego istnieniu.

Młodzież narodowa nie mogła zrozumieć tego aktu władzy, który nie został wywołany żadnymi najmniejszymi wystąpieniami niewłaściwymi członków Obozu Wielkiej Polski. Oświadczyła też wkrótce, że zdobycze Obozu Wielkiej Polski nie mogą pójść na marne, jego szeregi nie mogą ulec rozproszeniu.

Inni ludzie jak stojący na czele Obozu Wielkiej Polski zorganizowali Związek Młodych Narodowców, by pod zmienioną nazwą i pod przewodnictwem innych jednostek prowadzić walkę o te same idee narodowe. I ten okres pracy nie trwał długo, bo po rocznym zaledwie istnieniu również i ten przejaw pracy organizacyjnej został przerwany zarządzeniem administracyjnym.

Nie pozostało nic Młodym Narodowcom jak pójść w szeregi Stronnictwa Narodowego i utworzyć „Sekcję Młodych”.

Po zorganizowaniu wszystkich poprzednio istniejących placówek krzewiących idee narodowe dokonały przed 88. laty zjednoczenia Stronnictwa Narodowego tak zwane grupy starszych z sekcjami młodych Stronnictwa Narodowego.

Praca odtąd poszła jednolitym korytem w myśl wytycznych, ujętych w zmienionym statucie Stronnictwa Narodowego, uchwalonego w maju 1934 roku.

W grudniu 1935 r. grupka członków Stronnictwa Narodowego samodzielnie i wbrew zakazom władz organizacyjnych dokonała zamachu na szereg składów żydowskich.

Mimo że proces odbyty przed Sądem Okręgowym w Katowicach w zupełności wykazał samodzielność tej akcji i brak łączności z nią władztw Stronnictwa, władze administracyjne znów uznały za właściwe przerwać tok pracy Obozu Narodowego na Śląsku, rozwiązując istniejącą organizację.

Przerwa trwała do 20 marca 1936 r., kiedy to w Katowicach nieliczna grupka osób założyła „Obóz Wszechpolski”.

W deklaracji politycznej czytamy:

Celem Obozu Wszechpolskiego jest wszechstronny rozwój Państwa Polskiego, zapewnienie narodowi Polskiemu, pełnych rządów w państwie, umocnienie wśród wszystkich Polaków podstaw religii katolickiej i nadanie jej prymatu panującej.

Polska musi posiadać ustrój, który zapewni jej panowanie prawa, równowagę wewnętrzną, rządy w państwie tylko najwartościowszym po polsku czującym obywatelom.

Polska musi posiadać potężną armię, opartą o zorganizowany naród, zdolną do odparcia wszelkiej napaści.

Polska musi wytworzyć ustrój gospodarczy, który upowszechni własność prywatną, unarodowi kapitał, rozwinie średni przemysł, handel i rzemiosło, odbuduje i zapewni dochód z gospodarki rolnej, zagwarantuje słuszną płacę pracownikowi fizycznemu, będzie mógł dać pracę wszystkim, którzy jej szukają i są do niej zdatni, sprawiedliwie i równomiernie opodatkuje społeczeństwo.

Polska musi zabezpieczyć miliony Polaków na obczyźnie przed wynarodowieniem.

Ta grupka dąży w całej pełni do realizacji programu narodowego, zapoczątkowanego przed 96. laty przez Obóz Wielkiej Polski.

Wspomnieć należy w dzisiejsze 86. lecie, że kiedy organizowano Obóz Wielkiej Polski, to przez rządzących wszyscy mieszkańcy państwa polskiego, wszyscy jego obywatele uznani byli za równych, wynaleziono „patriotyzm państwowy”, który przeciwstawiał się patriotyzmowi narodowemu.

Patriotyzm państwowy miał oznaczać przywiązanie do państwa wszystkich jego obywateli i istnienie państwa polskiego, zasadzać się miało na trosce wszystkich jego mieszkańców.

Taki patriotyzm usiłował szerzyć zwłaszcza w młodym pokoleniu, sącząc w szkolnictwie zabójcze dla narodu polskiego tendencje.

Obóz Wszechpolski na pytanie, dlaczego państwo polskie istnieje, dlaczego zostało odbudowane? Odpowiedział: dlatego, że naród polski, któremu wrogowie państwo zniszczyli, ziemię jego rozdarli, pozostał przywiązany do swej ojczyzny, nie przestał dla niej pracować i za nią walczyć, dążył bez względu na wielkość ofiar do odbudowania własnego państwa i cel swój osiągnął. A jakim sposobem ma być zachowane to państwo na przyszłość? Istnieć i rozwijać się będzie tylko, jeżeli naród polski będzie czuwał nad jego losami, jeżeli będzie walczył o jego pomyślność, o jego potęgę i strzegł jego granic.

W tym nikt go nie zastąpi, bo dla niepolskich mieszkańców naszego państwa byt jego i jego korzyści są obojętne, a jak tego doświadczamy, wiele spośród nich dąży do jego zniszczenia.

Wynika z tego, że Państwo Polskie to państwo narodu polskiego, którego byt opiera się na tym narodzie, to jest na Polakach. Do Polaków należy prowadzić to państwo, w nim rządzić. Rządzić po polsku zaś znaczy kierować się wyłącznie interesami narodu polskiego.

Tych wszystkich przesłanek nie realizowały rządy, kiedy tworzono Obóz Wielkiej Polski i nie realizują dziś.

Gdy po wielu latach Obóz rządzący, czyli neosanacja wreszcie dokończy swój byt, a resztki jego dojdą do przekonania, że należy przestawić zwrotnicę dziejów Polski i Polska będzie istnieć albo narodowa, albo jej nie będzie, to będzie naszym wielkim zwycięstwem.

Bez nas nie doszłoby do zrozumienia wartości pierwiastków narodowych i katolickich w życiu polskim. Bez nas wreszcie nie byłoby ostoi myśli politycznej, myśli, na której można by oprzeć byt Polski i budować jej przyszłość.

W 86. lecie Obozu Wszechpolskiego uprzytomnić należy sobie i przeciwnikom naszym, że walka o narodową Polskę ukończona nie jest, że po zwycięstwie idei narodowej w Polsce przyjść musi zwycięstwo czynu narodowego. Idei narodowej realizować w Polsce nie mogą ci, co zbankrutowali z ideą Państwową. Ideę narodową w Polsce wprowadzać w życie muszą zastępy Obozu Wszechpolskiego.

Czołem Wielkiej Polsce!